เยียนจือ องค์หญิงเผ่าปีศาจที่จิตใจงดงามกว่านางสวรรค์บางคน

 

เยียนจือ คือองค์หญิงเผ่าปีศาจ ที่เป็นลูกสาวคนเล็กของราชาปีศาจฉิงชางแห่งแดนปีศาจ แต่เผ่าปีศาจที่ใครๆต่างพากันหวาดกลัวในความดุร้ายนั้น นางกลับมีจิตใจดี อ่อนโยน เป็นคนรักครอบครัว พยายามประสานรอยร้าวระหว่างพี่ชายคนโตที่มีแม่เดียวกันกับพี่ชายคนรองพี่ชายคนละแม่ ในขณะเดียวกันนางก็ตกหลุมรักซืออิน ผู้ชายเผ่าสวรรค์ศิษย์รักของท่านเทพสงครามม่อเยวียน

เยียนจือตกหลุมรักซืออินแต่แรกเห็น พยายามช่วยซืออินหนีออกจากวังต้าจื่อหมิงกง แต่ไม่สำเร็จ นางหลงรักซืออิน(โดยไม่รู้ว่าซืออินเป็นผู้หญิง) แต่ก็รู้ว่าความรักระหว่างเผ่าสวรรค์กับเผ่าปีศาจไม่มีวันลงเอยกันได้ จึงได้แต่แอบช่วยซืออินเท่าที่ทำได้

วันที่เผ่าปีศาจทำศึกกับเผ่าสวรรค์แต่กลับพ่ายแพ้ เยียนจือได้พบซืออินที่นั้นเป็นครั้งสุดท้าย พร้อมกับความอาฆาคแค้นที่ซืออินมีให้กับเผ่าปีศาจเช่นนาง

เยียนจือโดนหลีจิ้งปิดบังเรื่องยกพวกกบฎแล้วจับพี่ชายคนโตไปขังลืมที่คุกทางเหนือ เยียนจือผู้ไม่รู้เรื่องอะไรก็เที่ยววิ่งตามหาพี่ชายมาเจ็ดหมื่นปี

ระหว่างนั้นเยียนจือได้พบซู่ซู่ที่กำลังโดนนักพรตรังแกมาตบเอาพัดหยกคุนหลุนไป เยียนจือจึงยื่นมือมาช่วยซู่ซู่ เยียนจือเอะใจที่ซู่ซู่หน้าเหมือนซืออินมาก แต่นางไม่มีปราณเซียนแถมเป็นมนุษย์ผู้หญิงธรรมดา แต่เป็นผู้ครอบครองพัดหยกคุนหลุน เยียนจือช่วยเสร็จก็จะจากไปแต่ซู่ซู่กลับมอบพัดหยกคุนหลุนให้เยียนจือเพื่อแทนคุณ เพราะเยียนจือเป็นคนบอกว่าพัดหยกคุนหลุนนี้เป็นของเพื่อนนาง ก้อสมควรมอบคืนให้เยียนจือไป เยียนจือเกรงใจไม่กล้ารับ ซู่ซู่เลยขอผ้านวมสีแดงเป็นการแลกเปลี่ยนของละกัน สิงโตเพลิงที่เห็นเยียนจือคุยกับซู่ซู่ ก็แอบมาพบเยียนจือที่ห้องพัก ถึงได้รู้ว่าพี่ชายคนโตโดนขังลืม

เยียนจือเอาพัดหยกคุนหลุนไปให้หลีจิ้ง เพื่อดึงความสนใจให้หลีจิ้งไปตามหาซืออิน ตัวเองก็ไปขอยืมป้ายอาญาสิทธิ์จากเสวียนหนี่ และขอร้องให้เสวียนหนี่ช่วยดึงความสนใจหลีจิ้งไว้ ตัวเองจะได้ไปช่วยพี่ชายออกจากคุก (เสวียนหนี่ยอมทำเพราะกะเยียนจือหีกหลังหลีจิ้ง ทำให้หลีจิ้งไม่เหลือใครให้ไว้ใจ แล้วจะได้มาหานางทีเป็นคนเดียวที่รักหลีจิ้ง...อึมยังคงหวังต่อไป)

หลังจากเยียนจือกับสิงโตเพลิงช่วยองค์ชายใหญ่หนีออกมาได้  ก็ติดตามพี่ชายไปที่ทะเลฉางไห่ เพราะมีลุงเป็นราชาเผ่ามัจฉา กะขอยืมกองทัพไปจัดการทวงแค้นหลีจิ้ง แต่โดนปฎิเสธการช่วยเหลือยังไร้เยื่อใย ก้อเลยพากันไปทางแดนเหนือซ่องสุมกำลังเตรียมการกบฎ

เยียนจือช่วยพี่ชายคนโตรบที่แดนเหนือ แต่ก็พ่ายแพ้กับกองทัพพันธมิตรที่เยียหัวกับหลีจิ้งรวมมือกันยกมาถล่ม พี่ชายโดนจับขังลืมเหมือนเดิม เยียนจือเองหนีลงมาที่โลกมนุษย์ไม่กลับแดนปีศาจเพราะเบื่อการฆ่าฟันกันเองระหว่างพี่น้อง

เยียนจือปลอมตัวเป็นเจ้าของร้านอาหารแกล้งเป็นใบ้ ในระหว่างนั้นเองจื่อหลานศิษย์พี่สิบหกแห่งคุนหลุนซวี ลงมาตามหาซืออิน เดินผ่านร้านมาเจอะเยียนจือ ก็จำได้ว่านิคือองค์หญิงเผ่าปีศาจ พอดีที่ลูกค้าเมามาลวนลามเยียนจือ จื่อหลานเลยฉวยโอกาสช่วยนางแล้วหาเรื่องแทนคุณกันไป

เวลาในโลกมนุษย์ผ่านไปได้สี่ห้าปี จือหลานกลายเป็นมือปราบอาศัยวนเวียอยู่กับเยียนจือ โดยที่เยียนจือไม่รู้ว่าจือหลานเป็นคนเผ่าสวรรค์ และเป็นศิษย์คุนหลุนซวี เสวียนหนี่ที่เสียโฉมตาบอดมาตามหาเยียนจือ ใช้มารยาขออยู่ด้วยเพื่อจะลอบฆ่าเยียนจือ แต่ไม่สำเร็จ แถมโดนจือหลานคาดโทษและจับตามองแทน 

เยียนจือเห็นตงหัวตี้จวินอุ้มไป่เฟิ่งจิ่ว วิ่งตามหาหมอรักษาอาการบาดเจ็บของไป่เฟิ่งจิ่ว ก็เลยอาสาเป็นคนช่วยเฟิ่งจิ่ว ระหว่างที่จะรักษาเฟิ่งจิ่ว นังเสวียนหนี่ได้กลิ่นคนเผ่าจิ้งจอก แอบหลบเข้ามาหา พอแน่ใจว่าเป็นไป่เฟิ่งจิ่วหลานไป่เฉี่ยน นางยิ่งอยากฆ่าเฟิ่งจิ่วเอาร่างเซียนมาหลอมทำยาให้ลูกกิน เพื่อดับแค้นที่ไป่เฉี่ยนแย่งทุกอยากไปจากนาง (อีเสวียนหนี่น่าสมองพิการ ไป่เฉี่ยนไม่เคยแย่งอะไรจากแกเลยนะ มีแต่แกอะ แย่งทั้งแฟนทั้งหน้าตาเขามาทำเรื่องชั่วๆนะ) แต่ลงมือไม่ได้เพราะจือหลานกันท่าอยู่ นังเสวียนหนี่ก้อหลบไปคลั่งต่อ

เยียนจือรักษาไป่เฟิ่งจิ่วเสร็จ ก็บอกจื่อหลานจะย้านที่ทำกินละ พร้อมกับคิดจะช่วยเสวียนหนี่หายารักษาหลานตัวเอง เลยบอกจือหลานว่าจะย้าย แต่จะแวะไปเกาะอิ๋วโจวเพื่อไปเอาเห็ดหลินจือสวรรค์มาหลอมกับตบะตัวเอง ทำเป็นยาให้หลานกิน จื่อหลานขอไปด้วย ระหว่างพักแรมก่อนเข้าถ้ำ จือหลานสารภาพว่าชอบเยียนจือ แต่เยียนจือไม่ต้องตอบหรอก(เพราะจือหลานรู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้ กะสารภาพแล้วก็จะลาจากกันไปหลังหาเห็ดสวรรค์) 

ระหว่างที่ต่อสู้กับ4สัตว์อสูร เยียนจื่อพลาดท่า จือหลานเข้าไปช่วย ก่อนลงมือสู้ก้อตะโกนบอกชื่อนามที่มาตัวเองเสร็จ แล้วเข้าไปสู้กับสัตว์อสูรทั้งสี่แต่สู้ไม่ไหว พอดีหลีจิ้งมาช่วยพร้อมทหาร จือหลานเลยประคองเยียนจือมานอกถ้ำ ก้อพอดีเยียหัวมาที่เกาะพอดี เข้าไปลุยกัยสัตว์อสูรจนชนะพร้อมจมเกาะอิ๋วโจวลงทะเล 

เยียนจือหลังขอเห็ดหลินจือสวรรค์จากเยียหัวได้แล้ว ก้อลาจากจือหลาน จือหลานเองก็สารภาพความจริงว่ามาพัวพันเยียนจือ เพราะอยากรู้ว่าเผ่าปีศาจจะวางแผนชั่วอะไร(แต่กลับเห็นแต่ความดีงาม น่ารัก ของเยียจือแทน) ทั้งคู่รู้สึกดีๆให้กันแต่ต่างรู้ว่าเป็นไปไม่ได้ จือหลานเองต้องกลับคุนหลุนซวี เยียนจือเองกำลังจะเดินทางกลับแดนปีศาจ ต้องแยกกันไป แต่จือหลานยังแอบเดินตามเยียนจือไป เพื่อไปส่งนางจนถึงสุดเขตแดนสวรรค์ เป็นอันตัดใจจากเยียนจือ เยียนจือเองก้อรู้ว่าจือหลานตามตัวเองมา(ทรมานใจเบาๆกันไป)

ที่แดนปีศาจเยียนจือใช้ตบะตัวเองหลอมรวมกับเห็ดหลินจือสวรรค์ แต่ทำได้แค่ครึ่งทางเพราะเผ่าปีศาจไม่มีอำนาจหลอมยาวิเศษ เยียนจืออุ้มหลานหนีจากแดนปีศาจ มาขึ้นเขาคุนหลุนซวีเพื่อไปให้จื่อหลานช่วยหลอมยาให้ ที่หน้าประตูคุนหลุนซวี เยียนจือไม่สามารถเข้าไปได้เพราะเจอะศิษย์พี่รองสกัดไม่ให้เข้า หลีจิ้งตามมาพอดีเกือบสู้กับศิษย์พี่รองนั้น จือหลานก็มาห้ามพอดี เยียนจือขอร้องจือหลานให้หลอมยาให้หลานนางด้วย จือหลานสงสารเยียนจือเลยรับหลอมยาให้ โดยไปสาบานที่หน้าเตาหลอมยาว่าถ้าตัวเองหลอมยาสำเร็จ ตัวเองจะไม่ไปพบเยียนจือตลอดชีวิต และจะไปใช้ชีวิตที่เหลือที่ทะเลสัจธรรม

เยียนจือยืนรอจือหลานที่หน้าประตูทางเข้า ระหว่างนั้นหลีจิ้งก้อบอกเยียนจือว่าซืออินที่แท้เป็นผู้หญิง...แต่เยียนจือไม่รู้สึกไรกับซืออินแล้วตอนนี้ ศิษย์พี่รองเป็นคนนำยามาให้เยียนจือ พร้อมม้วนใบสั่งยาที่จือหลานเขียนไว้ให้ เพราะรู้ว่าเยียนจือสูญเสียตบะที่มีหมดแล้วจะต้องป่วยไข้เป็นระยะ เยียนจือดีใจที่หลานฟื้นแต่ไม่รู้ว่าจื่นหลานสาบานอะไรเอาไว้ แต่ก็จำใจจากจากคุนหลุนซวีไป

เวลาผ่านไปหลายปี เยียนจือเอาลูกสาวหลีจิ้งมาเลี้ยงเป็นลูกที่โลกมนุษย์ พอดีวันนั้นไป่เฉี่ยนมาเดินเที่ยวกับพี่สี่เลยได้มาเจอะกับเยียนจือ ก็นั่งคุยถึงความหลังเบาๆ

เยียนจือพาหลานสาวขึ้นเขาคุนหลุนซวีมาคำนับผู้มีพระคุณ ก้อพอดีเจอะจือหลานที่เพิ่งกลับมาจากทะเลสัจธรรม จือหลานเลยได้รู้ว่าที่แท้เสวียนหนี่หลอกคนอื่นว่าลูกนางเป็นลูกชาย แต่ที่จริงเป็นลูกสาว จื่อหลานดีใจที่เจอะเยียนจือ แต่เพราะสาบานเอาไว้ เลยบอกลาเยียนจือ ตัดขาดความสัมพันธ์กันอย่างแท้จริงตรงปากประตูทางเข้าคุนหลุนซวี ปิดฉากความรักต้องห้ามระหว่างสองเผ่า....

สรุปทั้งคู่ไม่สามารถก้าวข้ามกฎของความรักต่างเผ่าพันธ์ได้ ถึงเยียนจือจะเป็นคนดีแค่ไหน แต่ถ้าต่างเผ่าพันธ์ก็อยู่ด้วยกันไม่ได้....น่าสงสารอะ ส่วนจื่อหลานรักแค่ไหน ก้อยึดมั่นในคำสาบาน ได้แต่เก็บความรักไว้กับตัวต่อไป