ไป่เฟิ่งจิ่ว เป้าหมายมีไว้พุ่งชน
ไป่เฟิ่งจิ่ว หลานสาวคนเดียวราชาจิ้งเก้าหาง ณ แดนชิงชิว เป็นสาวน้อยคลั่งบูชาความรัก ไม่สนใจว่าจะสูงศักดิ์ หรือร้ายกาจมาจากไหน ถ้ารักแล้วพร้อมวิ่งเข้าใส่ไม่ยั้ง เป็นตัวละครที่ดูแล้วอดเปรียบเทียบกะกูกูของนางไม่ได้ (กูกูของนางในช่วงอายุเจ็ดหมื่นปี อกหักรักคุด เพราะเพื่อนปาดหน้าเค็ก ซือฟูและ ศิษย์พี่เก้าตายคาสนามรบ ตัวเองได้รับบาดเจ็บ แถมกรีดหัวใจเอาเลือดหล่อเลี้ยงร่างซือฟู จนชีวิตเกือบดับไปเงียบๆในถ้ำเคียงข้างซือฟู)
ในขณะที่ไป่เฟิ่งจิ่วอายุเจ็ดหมื่นปี นางเป็นจิ้งจอกแดงน้อยเก้าหางวิ่งเล่นในป่ากว้าง วิทยายุทธก้ออ่อนด้อย ไม่นับสติปัญญาน่าจะด้อยกว่ากูกูของนางหลายขุม แต่ข้อดีของนางในเรื่องนี้คือการทุ่มเทไม่ท้อถอย การไม่ปล่อยวาง หรือจะเป็นคติตื้อเท่านั้นที่ชนะทุกสิ่ง
สำหรับไป่เฟิ่งจิ่ว รักคือการละทิ้งตัวตน เส้นทางรักของไป่เฟิ่งจิ่วเริ่มที่หนีสิงโตเพลิงจนหัวเกือบฟาดต้นไม้ตาย เลยมาเจอะตงหัวตี้จวินมาช่วย เลยตกหลุมรักเขาทันทีที่สบตา แบบรักแรกพบ จากนั้นนางก้อเดินตามผู้ชายแบบไร้ยางอายดี ตามเขาไปเรื่อยๆจนถึงที่ริมแม่น้ำ ถ้าตงหัวไม่ไล่ นางคงเดินตามเขาไปจนถึงบ้านเขาอีกแหละ แถมโกหกเซียนเฒ่าน้อยเพื่อเอาลูกกระพรวนตงหัวอีก นิสัย...ไม่ดีนิดๆ แต่นับถือนางที่มีความกล้าตามล่าหารัก
นางรู้ว่าตงหัวตี้จวินนี้เป็นเทพโบราณชั้นสูง แถมอยู่บนสวรรค์ชั้นเก้าฟ้า นางยังกล้าไปลองดี ยอมไปเป็นสาวใช้ ยอมให้คนอื่นโขกสับ เพราะอยากไปอยู่ใกล้ๆตงหัวตี้จวิน สุดท้ายยอมแปลงร่างเป็นหมาจิ้งจอกเพื่อเป็นสัตว์เลี้ยงให้เขาเล่น คือมันต้องรักมากขนาดไหนในการละทิ้งตัวเองขนาดนั้น (สงสัยอาการเดียวกะเยียหัวที่ยอมเป็นงูน้อยเพื่อจะได้นอนเคียงกับซู่ซู่)
ข้อดีอีกข้อของนางคือกล้าทำกล้ารับผิด ตอนเฟิ่งจิ่วไปขโมยตะเกียงผสานวิญญาณ นางกล้าไปขโมยแล้วกล้าไปคืน แต่นางฉลาดหาตัวช่วย ถ้าคืนกะเยี่ยหัวตรงๆคงโดนเยียหัวด่าพร้อมเอาดาบปักหัวแน่ๆ (หมั่นไส้นางตอนซือมิ่งมาบอกว่าเขาไม่เอาเรื่องนางแล้วหน้านางแบบไร้สำนึกผิดใดๆมียิ้มโล่งใจ รู้สึกว่ารอดตัวแล้วเรา แถมถามหาตงหัวต่อ นี่อยากเอามะเหงกเคาะหัวนางจริงๆ นี่ยอมรับว่าโกรธแทนเยี่ยหัว)
ความรักของไป่เฟิ่งจิ่วเหมือนนางสะกดคำว่าแห้ว คำว่านกไม่เป็น ตอนตงหัวตี้จวินเชิญนางกลับชิงชิว นางคร่ำควรญแต่ก้อยังไม่เลิกหวังจะกลับไปหาตงหัวตี้จวินอีก ยิ่งไปผ่านด่านโลกมนุษย์ ไปเป็นเมียตงหัวตี้จวินตั้งสองปี รักกันหวานชื่นขนาดนั้น ยิ่งเป็นไปไม่ได้ที่นางจะตัดใจจากมหาเทพตงหัว (อันนี้มหาเทพตงหัวเองคงผิดแผน กะให้ความทรงจำหวานชื่นแล้วจบเกมกันไป สุดท้ายติดบ่วงรักหนักกว่าเดิมทั้งคู่ )
ฉากสะเทือนใจของคู่นี้ สำหรับนี่คือตอนเทพป่ายอี้ พ่อของไป่เฟิ่งจิ่วที่ยอมก้มหัวไปขอร้องมหาเทพตงหัวให้ช่วยแต่งงานกับลูกสาวตัวเอง....อันนี้คือสะเทือนใจสุด คือมันน่าอายแค่ไหนที่พ่อต้องเอาลูกใส่พานไปถวายเขา แล้วเขาไม่เอา รู้สึกอับอายแทนพ่อขั้นสูงสุด
คิดอีกทีคนที่ทำให้เฟิ่งจิ่วตัดใจจากตงหัวตี้จวินไม่ได้เด็ดขาดสักทีก้อมาจากตงหัวและพรรคพวกนางเองแหละ ที่เปิดช่องทางให้นางตามตอแยตี้จวินเองด้วย ไม่ว่าตงหัวให้ซือมิ่งเอากระพรวนหัวธนูไปให้เฟิ่งจิ่วที่ตงไห่ หรือตอนซือมิ่งมาเล่าเรื่องหินสามชาติไม่มีชื่อตงหัว นางยอมตัดหางทำเป็นมีดเพื่อจะไปสลักชื่อตงหัวตี้จวินบนหินสามชาติให้คู่ตัวเอง ตอนนางไปรับตำแหน่งราชินีแห่งชิงชิวแทนกูกู นางก้อยังคิดถึงตงหัวตี้จวิน แถมซือมิ่งเอาของขวัญจากตงหัวตี้จวินมาให้อีก แล้วมันจะเลิกรักได้ไง....
ไป่เฟิ่งจิ่วนางเป็นตัวแทนรักแล้วต้องวิ่งเข้าใส่ ถึงล้มเหลวพันครั้งก้อไม่ท้อ เป้าหมายมีไว้พุ่งชนที่แท้จริง
